علل اصلی بحران گرمایش کره زمین کشف شد - همه ایده های جدید

به گزارش همه ایده های جدید ، دانشمندان با استناد به مقاله یک محقق آمریکایی علل اصلی بحران جهانی گرم شدن کره زمین ناشی از افزایش دی اکسید کربن را کشف کردند.

به گزارش خبرنگار حوزه دریچه فناوری گروه فضای مجازی همه ایده های جدید ، به نقل از theconversation، مدت ها قبل از شکاف سیاسی فعلی بر سر تغییرات آب و هوا و حتی قبل از جنگ داخلی ایالات متحده (1861-1865)، یک دانشمند آمریکایی به نام یونیس فوت علت اصلی بحران تغییرات آب و هوایی امروز را مستند نموده بود. در سال 1856 مقاله فوت قدرت فوق العاده گاز دی اکسید کربن در جذب گرما به اسم نیروی محرکه گرمایش زمین را توصیف کرد. دی اکسید کربن گازی بی بو، بی مزه و شفاف است که هنگام سوختن زغال سنگ، نفت، بنزین و چوب ایجاد می گردد.

اتمسفر به علت گاز های گلخانه ای مانند دی اکسید کربن، متان و بخار آب جو که همگی گرمای خروجی را جذب می نمایند، گرمتر از حد انتظار است. فوت یک آزمایش ساده انجام داد. او یک دماسنج در هر یک از دو سیلندر شیشه ای قرار داد، گاز دی اکسید کربن را در یکی و هوا را در دیگری پمپ کرد. سیلندر حاوی دی اکسید کربن بسیار داغتر از نمونه ای بود که در هوا وجود داشت و فوت متوجه شد که دی اکسید کربن به شدت گرما را در جو جذب می نماید.

کشف فوت در خصوص جذب گرمای زیاد گاز دی اکسید کربن او را به این نتیجه رساند که اگر هوا به نسبت بیشتری با دی اکسید کربن مخلوط شده باشد، درجه حرارت زمین افزایش می یابد. چند سال بعد و در سال 1861، جان تیندال دانشمند مشهور ایرلندی میزان جذب گرمای دی اکسید کربن را میزان گیری کرد و نتایج شگفت انگیزی به دست آورد. تیندال با تشخیص تاثیرات احتمالی بر تغییرات آب و هوا گفت: هر گونه تغییر بخار آب یا دی اکسید کربن منجر به تغییرات آب و هوا می گردد. بعلاوه سایر گاز ها مانند متان هم در تغییر آب و هوا نقش دارند.

انسان ها در دهه 1800 دی اکسید کربن را افزایش می دادند. در آن سال ها سوزاندن بیش از حد سوخت های فسیلی، زغال سنگ و در نهایت نفت و گاز میزان فزاینده ای دی اکسید کربن را به هوا اضافه نموده بود. اولین برآورد کمی تغییرات اقلیمی ناشی از دی اکسید کربن به وسیله Svante Arrhenius، دانشمند سوئدی و برنده جایزه نوبل انجام شد. در سال 1896، او محاسبه کرد که درجه حرارت در منطقه ها قطبی 8 تا 9 درجه سانتیگراد افزایش می یابد اگر دی اکسید کربن به 2.5 یا 3 برابر سطح خود در آن موقع برسد.

از سال 1900، دی اکسید کربن اتمسفر در نتیجه فعالیت های انسانی از حدود 300 قسمت در میلیون به حدود 417 پی پی ام افزایش یافته است و قطب شمال تا کنون حدود 3.8 درجه سانتیگراد گرم شده است. نیلس ایکولم هواشناس سوئدی در سال 1901 گفت که سوزاندن زغال سنگ در حال حاضر آنقدر زیاد است که اگر همین فرایند ادامه پیدا کند بدون شک باعث افزایش آشکار میانگین دمای زمین می گردد. در سال 1937، مهندس انگلیسی گای کالاندار، نحوه ارتباط دما با افزایش سطح دی اکسید کربن را ثبت کرد. او گفت: با احتراق سوخت، انسان در طول نیم قرن گذشته حدود 150 هزار میلیون تن دی اکسید کربن به هوا اضافه نموده است.

در سال 1965، دانشمندان به لیندون جانسون، رئیس جمهور آمریکا در خصوص افزایش خطرات تغییر آب و هوا هشدار دادند و گفتند که انسان ناخواسته در حال اجرا یک آزمایش ژئوفیزیکی وسیع است. بعلاوه هشدار های واضحی در خصوص بالا رفتن دما، ذوب شدن یخ ها، افزایش سطح دریا و اسیدی شدن آب های اقیانوس صادر کردند. نیم قرن پس از آن هشدار ها، یخ بیشتری ذوب شده، سطح آب دریا بیشتر بالا آمده و به علت افزایش روزافزون جذب دی اکسید کربن جو زمین اسیدی شده است. تحقیقات علمی به این نتیجه رسیده است که انتشارات ناشی از سوزاندن سوخت های فسیلی به وسیله انسان باعث گرم شدن زمین و تغییرات آب و هوا می شوند.

موج خشکسالی و گرمای شدید در غرب ایالات متحده، ثبت دمای بالا و آتش سوزی در سیبری، استرالیا و آمریکا، باران های شدید سواحل خلیج فارس و اروپا و طوفان های قوی همگی ناشی از اختلالات آب و هوایی هستند. دنیا ده ها سال است که از خطر گرم شدن ناشی از سطوح بیش از حد دی اکسید کربن، حتی قبل از اختراع خودرو ها یا نیروگاه های زغال سنگ، مطلع است.

بیشتر بخوانید