چگونه سفر را برای بچه ها به تور علمی، تفریحی تبدیل کنیم؟ - همه ایده های جدید

به گزارش همه ایده های جدید ، بچه ها عاشق مسافرت، ماجراجویی و کشف چیزهای تازه هستند. هر پدیده ای که برای بزرگترها عادی و بدیهی است به چشم این مسافران کوچولو اعجاب انگیز و قابل ستایش است.

بنابراین اگر در حال برنامه ریزی برای سفر هستید، این فرصت را غنیمت بشمارید و سفر را برای فرزندتان به یک اردوی علمی- تفریحی تبدیل کنید. این تجربه برای بچه ها، می تواند منبعی غنی برای لذت و یادگیری باشد. سفر، به غیر از دیدن مکان های تازه، پر از تجربه های تازه هم هست. از تجربه بودن در کنار افراد غریبه گرفته تا به تاخیرانداختن خواسته ها و اولویت بندی کردن برنامه ها، همه، فرصت هایی هستند که اگر حواستان نباشد، خیلی سریع و راحت از دست می روند.

دست خالی نروید

فهرستی از وسایل مورد احتیاج فرزندتان را یادداشت کنید. در نوشتن فهرست از فرزندتان یاری بگیرید. در اولین مرحله، اجازه بدهید هر آن چه را که به فکرش می رسد در فهرست بیاورد، بعد، برایش شرح بدهید که محدودیتی برای بردن وسیله دارید و مثلا به میزان یک چمدان کوچک بیشتر نمی تواند وسیله با خودش بیاورد؛ این فرصت خوبی برای آموزش اولویت بندی است. از وسایل مورد علاقه فرزندتان که به آنها دلبستگی خاصی دارد، غافل نشوید، اگر لیوان خاص، پتوی قدیمی مخصوص یا عروسکی دارد که به او آرامش می دهد، آن را جا نگذارید وگرنه ممکن است بعدا واقعا پشیمان شوید.

یک موقعیت عالی آموزشی دیگر در بستن وسایل، نحوه قرار دادن وسایل در چمدان است. اینکه چه چیزهایی را می توان زیر وسایل دیگر قرار داد، چطور باید لباس ها را تا کرد، چطور باید کفش ها و مانند آنها را از سایر وسایل جدا کرد، از شکستنی ها چطور باید مراقبت کرد و چطور در مجموع وسایل را چید که بعد، بتوان راحت تر آنها را پیدا کرد، همه نکاتی عالی برای آموزش هستند. در هر مرحله، سن و توانمندی های فرزندتان را در نظر بگیرید. اجازه بدهید خودش تا جایی که می تواند کارها را انجام بدهد.

نباید فراموش کنید اعتمادبه نفس و لذت او از اینکه کارها بی عیب و نقص انجام شوند، بسیار مهم تر است.

مسیر را نباید فراموش کنید

وقتی قرار است وسیله جمع کنید، فقط به مقصد فکر نکنید. نباید فراموش کنید که قرار است زمانی را هم در مسیر بگذرانید و اتفاقا این زمان، ممکن است از هر زمان دیگر برای فرزندتان سخت تر و خسته نماینده تر باشد.

می توانید وسایل بازی ساده و سبکی را همراه خود ببرید که کودک بتواند در راه از آنها استفاده کند.

زمانی که در مسیر هستید، فرصت خوبی برای گوش کردن به کتاب های صوتی دارید. کتاب های صوتی متناسب با سن فرزندتان تهیه کنید و در راه به او فرصت بدهید که به آنها گوش دهد. بدین ترتیب، هم زمان او را پر نموده اید، هم برای مدتی سرگرم است و هم مثل این است که یک کتاب خوانده و مطالعه نموده باشد!

وسایل بازی ای که برای مسیر با خود می برید، باید امن باشند و خطری را متوجه فرزندتان ننمایند. از همراه بردن وسایل بازی برنده یا نوک تیز خودداری کنید.

در مسیر، بهانه گیری های فرزندتان را فقط با خوراندن انواع خوراکی آرام نکنید. بدین ترتیب، هم او را با مسائل گوارشی احتمالی در سفر روبرو نمی کنید و هم، به او نمی آموزید که وقتی حوصله اش سر می رود، با خوردن خودش را سرگرم کند. یکی از مسائل افرادی که اضافه وزن دارند و نمی توانند وزن خود را کم نمایند، این است که عادت نموده اند همه احساس های بد خود از جمله بی حوصلگی را با خوردن جبران نمایند.

برای موقعیت های پیش بینی نشده آماده باشید

شاید برنامه ریزی نموده اید که هر لحظه از سفر را به برترین نحو بگذرانید اما همواره این احتمال وجود دارد که اتفاق های غیرمنتظره ای بیفتد. ممکن است هوا توفانی گردد و به علت باران نتوانید بیرون بروید یا یکی از همراهان بیمار گردد و مجبور شوید مدتی را در خانه یا هتل بمانید. بهتر است برای این زمان ها هم آماده باشید.

همواره یک برنامه شماره 2 داشته باشید. می توانید حتی قبل از اینکه به سفر بروید، با فرزندتان صحبت کنید و با مشارکت خودش، برنامه شماره 2 را طرح ریزی کنید. از علاقه هایش بپرسید، او را درگیر موضوع کنید و بگذارید خودش را در این موضوع شریک ببیند. بدین ترتیب، هم یاد می گیرد که چطور برای موقعیت های زندگی اش برترین راه چاره را پیدا کند و هم بدون اینکه غر بزند و گریه کند، از زمانش بهره ببرد.

برای اینکه در موقعیت بحرانی، با فرزندتان درگیر نشوید یا بحث و جدالی پیش نیاید و نیز، بتوانید فرزندتان را بهتر با خودتان همراه کنید، بهتر است برنامه های شماره 2 را یادداشت کنید و با خود ببرید تا در شرایط ویژه، راه چاره آماده داشته باشید.

وقتی برنامه ای به خوبی پیش نمی رود، از فرزندتان انتظار نداشته باشید که دلخور و ناراحت نگردد و با آغوش باز، قبول کند که برنامه ها کنسل شده اند. بنابراین به خاطر ناراحتی اش با او بحث نکنید، در عوض، حرف هایش را بشنوید، نشان بدهید که شما هم ناراحت هستید و احساس او را درک می کنید. بدین ترتیب، او هم یاد می گیرد به جای ایستادن مقابل شما، در کنارتان بایستد و با شما همراهی کند.

برترین بهره را از طبیعت ببرید

یکی از برترین فرصت های سفر، بیرون رفتن از فضای شهری و نزدیک شدن به طبیعت است. طبیعت، پر از فرصت های عالی برای آموزش و بازی است.

در محیط های طبیعی، تا جایی که امنیت فرزندتان به خطر نمی افتد، او را آزاد بگذارید. تجربه دویدن در فضای آزاد، لمس گیاهان و قدم گذاشتن روی خاک و در آب، تجربه هایی است که به راحتی در شهر به دست نمی آید.

مطالعات زیادی نشان داده اند که خاک و طبیعت، دارای باکتری هایی هستند که باعث شادی در انسان می شوند. محققان حتی مدعی شده اند که زندگی پاکیزه و دور از خاک و گیاه شهری، خود باعث کاهش شادی در افراد می گردد. بنابراین اجازه بدهید فرزندتان طعم این شادی را بچشد.

از گل ها، گیاهان، برگ ها، حیوانات ریز و درشت و... و. برای آموزش فرزندتان استفاده کنید. وقتی می بینید نسبت به چیزی کنجکاو شده، همان را بهانه ای برای شرح و آموزش قرار دهید و برای آن موقع صرف کنید.

فکر نکنید ارتباط فرزندتان با فضاهای طبیعی، سلامتی او را به خطر می اندازد. برعکس، مطالعات نشان می دهند که بچه هایی که زیاد از محیط های طبیعی دور می شوند، بیشتر محتمل است به بیماری هایی چون آلرژی مبتلا شوند. در واقع اگر بچه ها در سنین کم با طبیعت و محیط های دارای خاک و گرده و... روبه رو نشوند، در آینده با احتمال بالاتری، سیستم ایمنی شان واکنش نامناسبی نسبت به این فضاها نشان خواهد داد.

بعضی اصولی که بعدها در فیزیک و ریاضیات و سایر درس های دوران تحصیل آموخته می شوند، در واقع پایه در طبیعت دارند؛ مانند تغییر حالت مواد، ثابت بودن حجم، ترکیب شدن و... حتی شرحاتی ابتدایی در خصوص تفاوت ساعت ها، تفاوت های آب وهوایی و تغییرات زمین شناختی را می توانید در زمان مناسب در سفر، یعنی وقتی با آنها روبرو می گردد، به فرزندتان ارائه کنید.

گوش به زنگ باشید

بچه ها قبل از اینکه واقعا خسته شوند و طاقتشان تمام گردد، نشانه هایی را در رفتار و گفتار خود بروز می دهند. سعی کنید نسبت به این نشانه ها حساس باشید و به موقع عکس العمل نشان دهید، تا به دردسر نیفتید.

امکان برگشتن به هتل یا محل اقامت خود در صورت خستگی فرزندتان را در نظر داشته باشید؛ مثلا با خودروی خودتان بروید یا حتما شماره تماس تاکسی تلفنی آن محل را همراه داشته باشید. اگر فرزندتان نمی تواند پابه پای بقیه راه برود، امکاناتی برای استراحت او در نظر بگیرید، زمانی را در یک رستوران یا مانند آن به نشستن بگذرانید، یا اگر سنش کم است، کالسکه او را همراه با خود ببرید، مکان مناسبی برای استراحت پیدا کنید و خوراکی های مفید و مغذی همراه داشته باشید.

بسیار مهم است قبل از اینکه طاقت فرزندتان تمام گردد، به داد او برسید؛ در غیر این صورت به او یاد می دهید که فقط وقتی حسابی داد و بیداد به راه بیندازد یا روی زمین بنشیند، او را جدی می گیرید و به خواسته اش توجه می کنید. در این صورت، تعجب نکنید اگر کم کم به جای اینکه بگوید خسته ام، روی زمین بنشیند و دیگر با شما نیاید یا قشقرق به راه بیندازد و تا او را از آن محل دور ننموده اید، آرام نگردد، چون می داند اگر آرام باشد، دیگر به خواسته اش توجهی نمی گردد و جوابی هم نمی گیرد. البته این کار را از روی عمد یا برای آزار شما انجام نمی دهد، بلکه این تنها راهی است که شما با رفتار خود به او آموخته اید.

قدر سوال ها را بدانید

بچه ها زیاد سوال می پرسند. بعضی والدین، فکر می نمایند اگر قرار باشد در تعطیلات و سفر هم جواب انبوه سوال ها را بدهند، تعطیلاتشان خراب می گردد. این درحالی است که همین سوال ها، برترین فرصت برای آموزش مواردی است که بعدها، بچه ها به راحتی حوصله خرج یادگیری شان نمی نمایند.

فرزندتان را تشویق کنید به محیط اطراف دقت کند. او می تواند انواع گیاهان، حیوانات، وسایل نقلیه و... را در مسیر و در مقصد ببیند. روبرو شدن با محرک های متنوع به خودی خود، به رشد هوش و خلاقیت فرزندتان یاری می نماید.

از تنوع انسانی غافل نشوید، به فرزندتان اجازه بدهید غذاهای محلی هر منطقه را امتحان کند، آداب و رسوم آن محل را ببیند، مردم را با لباس های محلی خود دیدن کند و به رفتارهای آنها دقت کند. به او یاری کنید شباهت ها و تفاوت ها را پیدا کند و با مردم هر منطقه وارد ارتباط و گفت وگو گردد. این کار به او یاری می نماید درک بهتری از تفاوت ها و ارزش های انسانی در آینده داشته باشد و راحت تر با مردم متفاوت ارتباط برقرار کند؛ بدون قضاوت یا کناره گیری به علت تفاوت ها.