جایگاه خالی فرهنگیدر تیم های پرطرفدار، چه کسی مراقب طرفداران است؟
به گزارش همه ایده های جدید ، سالهاست باشگاه های فوتبال در ایران با لقب فرهنگی ورزشی به فعالیت خود ادامه می دهند تا بتوانند در کنار کوشش برای کسب موفقیت در رقابت های مختلف فوتبالی، شرایط را برای ایجاد فضایی سالم تر در بازی های خود ایجاد نمایند.
ایجاد بسترهای فرهنگی در لیگ برتر فوتبال ایران زمانی مهم تر از قبل شد که نهادهای بین المللی همچون کنفدراسیون فوتبال آسیا و فیفا خواستار توجه ویژه به این موضوع شدند.
فوتبال ایران فارغ از توجه نهادهای بین المللی به شرایط تماشاگران خود، همیشه آبستن حوادث مختلف بوده است. طرفدارانی که با وجود حرفه ای بودن رقابت های لیگ برتر همچنان برای تهیه بلیت این بازی ها با مشکل روبرو بوده و مجبور هستند تا برای لذت از تماشای بازی تیم های محبوب خود به بازار سیاه رجوع نموده یا منتظر حل مسائل نرم افزاری سامانه فروش بلیت بازی ها شوند.
گاهی اوقات همین تماشاگران شکیبا که ساعت ها منتظر خرید بلیت می شوند نمی توانند هیجانات خود را در طول مسابقه کنترل نمایند و باعث می شوند تا توهین ها رواج پیدا نموده و کار به پرتاب سنگ و …بکشد.
نگاهی اجمالی به درگیری بین طرفداران تیم ها در سال های اخیر نشان می دهد که میزان خشونت و شکستن هنجارهای اجتماعی به مراتب افزایش یافته است. از این رو باشگاه ها احتیاج به اهتمام ویژه برای حل و فصل مسائل اینچنینی در استادیوم های خود هستند تا بتوانند با طرح های ویژه طرفداری خود مانع از بروز اتفاقات تلخ و سریالی شوند.
جالب اینجاست باشگاه های لیگ فزونی و پرطرفدار فوتبال ایران به رغم تمام این مسائل کوچکترین توجهی به حل معضل خود ندارند. آنها که معمولاً موضوع فرهنگی در باشگاه خود را به انتخاب فرمالیته معاونت باشگاه در این بخش و انتخاب چند بوقچی ختم می کردند سال جاری به انجام همین اقدام ساده و سطحی نیز توجه نداشتند.
باشگاه های نظیر پرسپولیس و استقلال تهران که جای خالی معاونت فرهنگی آنها مشهود است و از فرصت استثنایی تعطیلی رقابت های لیگ برتر به دلیل شیوع ویروس کرونا نیز برای بهبود این موضوع بهره نبردند.
البته مشکل به تیم های پرطرفداری نظیر سرخابی های پایتخت، پارس جنوبی جم، شاهین شهرداری بوشهر و ماشین سازی ختم نمی گردد بلکه بعضی تیم های کم طرفدار دیگر در فوتبال ایران همچون پیکان و سایپا نیز کمترین توجه را به بخش فرهنگی خود داشته اند تا فوتبال ایران همچنان با فرهنگ و ایجاد بسترِ سالم در استادیوم ها طبق یک هدف معین فاصله ای فراوان داشته باشند.
باشگاه هایی که بدون فرهنگ به دنبال رسیدن به آرزوهای ورزشی خود هستند تا نبود آن را با وجود جریمه های فراوان از سوی AFC به دلیل عدم وجود نظم بین طرفداران خود در رقابت های آسیایی به جان بخرند اما تن به ایجاد کانون طرفداران و مشوقان واقعی بدون هیچگونه اغراض شخصی در فریادهایشان ندهند.
منبع: خبرگزاری مهر