قدیمی ترین مورد سرطان کشف شد - همه ایده های جدید

به گزارش همه ایده های جدید ، نخستین مدرک سرطان مربوط به یکی از خویشاوندان اولیه انسان است که حدود 1.7 میلیون سال پیش می زیسته است. این فرد از گونه Paranthropus robustus یا Homo ergaster، در استخوان انگشت پای چپ خود یک تومور بدخیم داشته است.

نخستین مورد شناخته شده سرطان در استخوان انگشت پای یکی از بستگان اولیه انسان کشف شده است.

به گزارش فرادید، شاید سرطان یک بیماری مدرن به نظر برسد، اما قرن هاست انسان ها به آن مبتلا می شوند. دانشمندان بقایای بسیاری از انسان های ماقبل تاریخ را کشف نموده اند که در آن ها نشانه هایی از سرطان وجود داشته است. حالا این پرسش ایجاد می شود که نخستین مورد ثبت شده سرطان مربوط به چه زمانی است و نخستین بار انسان ها چه زمانی در متون پزشکی درباره آن نوشتند؟

نخستین مدرک سرطان مربوط به یکی از خویشاوندان اولیه انسان است که حدود 1.7 میلیون سال پیش می زیسته است. این فرد از گونه Paranthropus robustus یا Homo ergaster، در استخوان انگشت پای چپ خود یک تومور بدخیم داشته است. باستان شناسان بقایای اسکلت او را در غار Swartkrans کشف کردند؛ یک ذخیره سنگ آهک در آفریقای جنوبی که اغلب گهواره بشریت نامیده می شود، زیرا خواستگاه بزرگترین تجمع بقایای خویشاوندان انسان در دنیاست.

(نخستین مورد ثبت شده سرطان به 1.7 میلیون سال پیش بازمی شود.)

وقتی محققان سی تی اسکن فسیل استخوان انگشت پا را با تصاویر امروزی از استئوسارکوما (شکل تهاجمی سرطان که در سلول های تشکیل دهنده استخوان آغاز می شود)، مقایسه کردند بلافاصله ظاهر متمایز استئوسارکوما را که شبیه گل کلم است تشخیص دادند.

امروزه، استئوسارکوما یکی از شایع ترین سرطان های استخوان در انسان است و می تواند در هر سنی رخ دهد، اگرچه طبق گفته انجمن سرطان آمریکا اغلب در بچه ها، نوجوانان و بزرگسالان جوانی دیده می شود که هنوز در حال رشد هستند. سن این فرد ماقبل تاریخ را نمی توان تشخیص داد، اما به نظر می رسد که بالغ بوده است.

بر اساس مطالعه جداگانه ای که سال 2016 در مجله علمی آفریقای جنوبی منتشر شد، یک تومور خوش خیم قدیمی تر نیز در یک انسان 1.9 میلیون ساله معروف به Australopithecus sediba در آفریقای جنوبی یافت شد.

جای تعجب نیست که قدیمی ترین مورد شناخته شده سرطان در استخوان بوده است، زیرا اندام ها، پوست و سایر بافت های نرم بیشتر از استخوان ها در معرض پوسیدگی هستند.

بروس روچیلد دیرینه شناس مهره داران در موزه تاریخ طبیعی کارنگی در پیتسبورگ به Live Science گفته است: استخوان یکی از معدود بافت هایی است که می تواند در آثار فسیلی زنده بماند.

با این حال، حتی اگر سرطان در فسیل وجود داشته باشد، معمولاً با چشم غیرمسلح قابل مشاهده نیست و برای یافتن آن باید آنالیز بیشتری کرد. در خصوص استخوان انگشت پا هم این آنالیز بیشتر انجام شد.

روچیلد می گوید: حدود یک سوم سرطان ها خودشان را نشان می دهند، اما برای تعیین اینکه آیا چیزی داخل استخوان پنهان شده یا نه، باید عکس برداری با اشعه ایکس انجام شود. بیشتر آسیب شناسان [امروز]قبل از تشخیص توموری که استخوان را درگیر نموده، اشعه ایکس را آنالیز می نمایند.

نخستین مدرک کتبی سرطان

(پاپیروس ادوین اسمیت از مصر باستان نخستین متن شناخته شده ای است که به سرطان اشاره می نماید.)

اگرچه استخوان انگشت 1.7 میلیون ساله نخستین مورد سرطان شناخته شده در یک هومینین (انسان اولیه) است، در گروهی که شامل انسان های امروزی هم می شود، نخستین مدرک مکتوب سرطان بسیار دیرتر پیدا شد.

در 3000 پس از میلاد، ایمهوتپ، ریاضیدان، پزشک و معمار مصر باستان، چیزی نوشت که به پاپیروس ادوین اسمیت معروف شد؛ کتابی آموزشی در خصوص ضربه های بدنی و روش های جراحی. او در این متن، 48 پرونده پزشکی، از جمله چندین مطالعه موردی در خصوص سرطان سینه را توضیح داده است.

این متن با خط کاهنی (سیستم نوشتاری مصر باستان) نوشته شده و بعداً به وسیله باستان شناس آمریکایی، جیمز هنری برستد به یک متن انگلیسی دو جلدی ترجمه شده است. ایمهوتپ ویژگی های انواع مختلف تومورها، از جمله تومور های روغنی و تومور های جامد را توصیف نموده است. او بعلاوه توصیفاتی از یک تومور سینه ارائه نموده است و آن را به عنوان توده برآمده در سینه توصیف نموده که سرد، سفت و متراکم است و زیر پوست پخش می شود.

ایمهوتپ تعدادی درمان برای سایر شرایط پزشکی موجود در متن ارائه نموده، اما تحت عنوان درمان تومور سینه نوشته است: هیچ درمانی وجود ندارد. با این حال، اشاره نموده است که برترین روش ها برای محدود کردن انواع دیگر تومور ها شامل پمادی می شود که از چربی، عسل و ضایعات پنبه ساخته می شود.

در پاپیروس نه تنها به چگونگی انجام جراحی در هزاران سال پیش به وسیله مصریان باستان که احتمالاً جزو نخستین جراحان دنیا بودند نگاهی اجمالی شده، بلکه در آن به بعضی از نخستین شواهد ثبت شده سرطان نیز اشاره شده است.

تعیین نیست سرطان های ماقبل تاریخ چگونه ایجاد می شدند، با این حال ما نیز درست مانند انسان هایی که قبل از ما آمدند هنوز در تلاشیم تا بفهمیم چه چیزی سبب بروز بسیاری از سرطان ها میشود و برترین راه های درمان آن ها چیست.