چگونه با افراد وسواسی رفتار کنیم؟ - همه ایده های جدید

به گزارش همه ایده های جدید ، بسیاری از افراد راه های ارتباط با مبتلایان به اختلالات روانی را نمی دانند و با مشاهده رفتاری از فرد بیمار او را نصیحت می نمایند در حالی که چنین واکنشی به بیمار کمکی نمی کند و نتیجه عکس دارد.

به گزارش همه ایده های جدید به نقل از ایرنا، در علم روانپزشکی از بیماری وسواس با عنوان اختلال وسواس جبری نام برده می گردد. فرد مبتلا به این بیماری دچار وسواس های فکری و عملی شدید به شکل کلیشه ای، تکراری و تا حدی خارج از کنترل می گردد تا مقداری که معمولا ناراحتی و اضطراب در این دسته افراد را به دنبال دارد.

بهاره ابریشمی، روانپزشک و روان درمانگر، گفت: افراد مبتلا به اختلال وسواس حداقل یک ساعت از وقت خود را در شبانه روز صرف وسواس های فکری و عملی می نمایند. بیماری در همه زمینه های زندگی فرد و حتی خانواده و اطرافیان آن ها اثر منفی می گذارد که شامل روابط اجتماعی، رابطه زناشویی، تحصیل و شغل است.

وی توضیح داد: خانواده افراد مبتلا به وسواس گرچه نگران بیمار خود هستند و به هر نحو برای بهبود شرایط آن فرد کوشش می نمایند، اما گاهی اوقات ناآگاهانه دست به رفتارهایی می زنند که نه تنها به بیمار یاریی نمی نماید، بلکه باعث دامن زدن به اختلال در فرد وسواسی می گردد.

این روان درمانگر اضافه نمود: بعضی از این موارد مثل وسواس در شستن دست یا بستن شیر آب بیشتر خود فرد را آزار می دهد، اما بعضی دیگر مانند وسواس در چیدن منظم اشیا معمولا باعث رنجش همسر و فرزندان و سایر اطرافیان می گردد، چون در صورت به هم خوردن این نظم توسط دیگران، فرد دچار وسواس عصبانی می گردد و ممکن است رفتارهای پرخاشگرانه نشان دهد.

ابریشمی در خصوص راه حل جلوگیری از افزایش وخامت شرایط فرد وسواسی شرح داد: احتیاج است که حال بیمار مراعات و از سرزنش، نصیحت و توصیه مداوم به او جلوگیری گردد. با توجه به نقش مهم خانواده در درمان این دسته افراد، درمانگران معمولا یک جلسه را به آموزش خانواده و جلب مشارکت آنها به عنوان یک یاری درمانگر اختصاص می دهند.

این متخصص روانپزشک گفت: معمولا بیشتر افراد بالغ از داشتن وسواس آگاهی دارند، اما آن را به عنوان یک بیماری تلقی نمی نمایند. از آنجا که این نوع بیماری در صورت عدم درمان تشدید خواهد شد و تمامی شئونات زندگی فرد را تحت الشعاع قرار می دهد احتیاج است در صورت تشخیص هرچه زودتر مورد درمان قرار گیرد.

وی بیان نمود: از آنجا که افراد مبتلا به این بیماری معمولا دچار کمبود ماده ای به نام سروتونین در مغز هستند، درمان دارویی معمولا تجویز دارو موسوم به مهارنماینده های انتخابی بازجذب سروتونین است.

ابریشمی ادامه داد: درمان روانپزشکی معمولا به شکل رفتاردرمانی است و به یاری روان درمانگر صورت می پذیرد. در این روش، فرد برای مدت کوتاهی و با درخواست درمانگر در مواجهه با عاملی که از آن پرهیز می نماید قرار می گیرد، اما درمانگر بیمار را از دادن پاسخ نهی می نماید.

این روان درمانگر اضافه نمود: در واقع به فرد آموزش داده می گردد چگونه در مقابل عادات تکراری وسواس گونه خود مقاومت کند و واکنشی نشان ندهد. این روش درمانی طی جلسات متعدد و با افزایش زمان رویارویی ادامه می یابد. زمانی که درمان دارویی و روانپزشکی به همراه هم به کار برده گردد، نتایج درمانی بهتری نشان می دهد.

وی یادآور شد: با توجه به این که حدود یک تا سه درصد افراد در جوامع مختلف دچار وسواس هستند، شناخت علائم و درمان آن می تواند در هدایت مبتلایان به این اختلال برای برطرف بیماری یاریی بزرگ باشد.