رمزگشایی از زمان اولین ظهور حیوانات بر عرصه حیات! ، 800 میلیون سال پیش یا قبل تر؟ - همه ایده های جدید

به گزارش همه ایده های جدید ، محققان در جدیدترین پژوهش ها، به زمانی تقریبی برای ظهور حیوانات در چرخه حیات دست یافتند. اینکه حیوانات چه زمانی تکامل یافته اند، 200 سال است که فکر طبیعت شناسان را به خود مشغول نموده است.

به گزارش همه ایده های جدید و به نقل از سایتک دیلی، مطالعه ای که به وسیله دانشگاه آکسفورد انجام شد، ما را به حل یک سوال قدیمی نزدیک کرد که از زمان چارلز داروین فکر طبیعت شناسان را به خود مشغول نموده بود: اینکه نخستین حیوانات در تاریخ زمین، دقیقا چه زمانی ظهور کردند؟ این یافته ها اخیرا در مجله Trends in Ecology & Evolution منتشر شده است.

اولین جانوران، در فسیل های 574 میلیون ساله مشاهده شدند. آن ها به شکل یک انفجار ناگهانی در دوره کامبرین یعنی حدود 539 میلیون تا 485 میلیون سال پیش در عرصه حیات ظاهر شدند. اگرچه بسیاری از دانشمندان از جمله داروین معتقدند که اولین حیوانات در حقیقت مدت ها پیش از دوره کامبرین تکامل یافته اند، اما نتوانسته اند علتی موجه برای گم شدن آن ها در پرونده فسیلی پیدا نمایند.

برای مثال، فرضیه ساعت مولکولی نشان می دهد که حیوانات برای اولین بار 800 میلیون سال پیش، در اوایل دوران نئوپروتروزوییک (1000 میلیون سال تا 539 میلیون سال پیش) تکامل یافتند. این رویکرد از سرعت هایی استفاده می نماید که در آن ژن ها جهش ها را انباشته می نمایند تا به زمانی برسد که در آن دو یا چند گونه زنده، آخرین جد مشترک را داشتند. اگرچه سنگ های دوران نئوپروتروزوییک اولیه حاوی میکروارگانیسم های فسیلی مانند باکتری ها و پروتیست ها (آغازیان) هستند و هیچ فسیل حیوانی متعلق به آن دوره یافت نشده است.

این موضوع معضلی است برای دیرینه شناسان: اینکه آیا روش ساعت مولکولی، زمانی را که حیوانات برای اولین بار در آن تکامل یافته اند، بسیار پیش تر از زمان واقعی برآورده نموده است یا اینکه حیوانات دوره نئوپروتروزوییک بسیار نرم و شنماینده تر از آنی بودند که از خود ردی بر فسیل ها به جا بگذارند؟

برای آنالیز این موضوع، تیمی از محققان به سرپرستی راس اندرسون از دپارتمان علوم زمین دانشگاه آکسفورد، کامل ترین ارزیابی ها را از شرایط نگهداری انجام داده اند که انتظار می رود اولین فسیل های جانوری را ثبت نمایند.

دکتر راس اندرسون، نویسنده اصلی این مقاله گفت: احتمالا اولین حیوانات فاقد پوسته یا اسکلت معدنی بودند و برای فسیل شدن به شرایط استثنایی احتیاج داشتند. اما بعضی از رسوبات گل سنگ کامبرین حتی از بافت های نرم و شنماینده حیوانی حفاظت استثنایی را نشان می دهند. ما استدلال کردیم که اگر این شرایط، که به عنوان حفاظت از نوع شیل برگس (BST) شناخته می گردد، در سنگ های نئوپروتروزوییک نیز رخ دهد، می توان نتیجه گرفت که کمبود فسیل ها حاکی از عدم حضور واقعی حیوانات در آن موقع است.

برای آنالیز این موضوع، تیم تحقیقاتی از طیف وسیعی از تکنیک های تحلیلی روی نمونه های ذخایر گل سنگ کامبرین به دست آمده از 20 مکان مختلف استفاده کرد تا آن هایی را که میزبان فسیل های مدل برگس شیل (BST) هستند با فسیل هایی که بقایای مواد معدنی مانند تریلوبیت ها را حفظ نموده اند، مقایسه کند. این روش ها شامل طیف سنجی پراکندگی انرژی پرتو ایکس و پراش پرتو ایکس بود که در گروه های علوم زمین و مواد دانشگاه آکسفورد انجام شد. علاوه بر این، طیف سنجی فروسرخ که در دایموند لایت سورس، سنکروترون (نوعی از شتاب دهنده ذرات به شکل یک حلقه دایره ایکه با یاری میدان های الکتریکی و مغناطیسی، تابش الکترومغناطیسی فراوری می نماید) ملی بریتانیا، انجام شد.

آزمایش ها نشان داد ذرات خاک رس به عنوان یک سد ضد باکتری عمل می نمایند که از تجزیه باکتری ها و سایر میکروارگانیسم ها جلوگیری می نماید. محققان نمونه هایی از ذخایر گلسنگ نئوپروتروزوییک غنی از فسیل را نیز تجزیه و تحلیل کردند. آزمایش ها نشان داد که بیشتر آن ها ترکیبات لازم برای حفظ فسیل های BST را ندارند. با این حال، سه دیپوزیت در نوناووت (کانادا)، سیبری (روسیه) و سوالبارد (نروژ) ترکیبات تقریبا مشابهی با فسیل های BST مربوط به دوره کامبرین داشتند. با وجود این هیچ یک از نمونه های این سه دیپوزیت حتی با وجود شرایط مطلوب، حاوی فسیل حیوانات نبود.

دکتر اندرسون اضافه کرد: شباهت در توزیع خاک رس با فسیل در این نمونه های نادر اولیه نئوپروتروزوئیک و با ذخایر استثنایی کامبرین نشان می دهد که در هر دو مورد، خاک رس به بافت های در حال پوسیدگی چسبیده بود و شرایط مساعد برای حفظ BST در هر دو موجود بود. در واقع نتایج این دیدگاه را تایید می نماید که برخلاف بعضی تخمین های فرضیه ساعت مولکولی، حیوانات تا اوایل دوران نئوپروتروزوییک تکامل نیافته بودند.

بیشتر بخوانید:

• سمپوزیومی برای شناخت بهتر فضایی ها | با ما بوده اند، اما آنها را نمی شناسیم

به گفته محققان، این مطالعه حدبیشتر سن احتمالی برای ظهور حیوانات را حدود 789 میلیون سال نشان می دهد. این گروه اکنون میخواهد در پی رسوبات نئوپروتروزوییک به تدریج جوان تر با شرایطی برای حفظ فسیل های BST باشد. این کار سن سنگ هایی را تایید می نماید که در آن ها جانوران به علت غیبت واقعیشان، در سوابق فسیلی حضور ندارند، نه به این علت که شرایط امکان فسیل شدن آن ها را فراهم نمی کرد.